వాయనాడ్ ప్రాంతాలు అందుకోసం ఉపయోగపడవట.. ?

జూలై 30న జరిగిన విపత్తు చాలా మంది ప్రాణాలను హరించింది. చాలా మంది తమ ఇళ్లకు తిరిగి రావడానికి ఇష్టపడలేదు. చాలా ఇళ్ల పై కప్పు కుప్పకూలడం, పరిహారం అందకపోవడం, జీవనోపాధి గురించి ఆందోళనలు వారిని ఇక్కడకు రాకుండా నిరోధించాయి.

ముఖ్యంగా మెప్పాడి పంచాయతీ పరిధిలోని పుంఛిరిమట్టం, చూరల్‌మల, ముండక్కై అనే మూడు గ్రామాలలో ప్రభావితమైన వారి జీవితాలను పునరుద్ధరించడానికి కృషి చేస్తున్న అధికారులు ఒకటి గుర్తించారు. మొదటి రెండు గ్రామాలలో ప్రతివీధి దెబ్బతింది. వాటిని పునురుద్దరణ ఇక సాధ్యం కాదని చెబుతున్నారు.

గ్రామాలను పునరుద్దరించే పనిలో ఉన్న ఓ ఉన్నతాధికారి అభిప్రాయం ప్రకారం.. భూమి స్వరూపం మొత్తం ఇక్కడ మారిపోయింది. కొన్ని ప్రాంతాల్లో అయితే శాశ్వతంగా నివాసాలు సాధ్యం కావని అభిప్రాయపడ్డారు. ఉబ్బిన నేల, విస్తరించిన గాయత్రీ నది భారీ రాళ్ళు, కంకర, నేలకొరిగిన చెట్లను మోసుకెళ్ళి, దాని మార్గంలోని ప్రతిదాన్ని నాశనం చేశాయి. ఇళ్ళు, పాఠశాలలు, దేవాలయాలు, ఇతర ప్రజా మౌలిక సదుపాయాలు అన్ని పునరుద్దరించలేని విధంగా దెబ్బతిన్నాయి. బాధిత ప్రాంతాల్లోని స్థానికులు కూడా ఇదే ఆందోళనను వ్యక్తం చేస్తున్నారు.

పుంఛిరిమట్టంలోని తన ఇంటి పక్కనే ఉన్న షెడ్డులో టైలర్ షాప్ నడుపుతున్న రాజేష్ టి (39) తన ఇంటి పరిస్థితిని చూసి వణికిపోయాడు.

"నా ఇల్లు అంతా బురదతో నిండిపోయిందని, కిటికీలు, గేట్లు, అన్నీ కూలిపోయాయని నేను నమ్మలేకపోతున్నాను. ఆ రాత్రి నా ఇంటి ముందున్న రెండు ఇళ్లు కొట్టుకుపోయాయి," అని రాజేష్ చెబుతున్నాడు. తన ఇంటికి సంబంధించిన పత్రాలను వెతకడానికి వెళ్లిన సమయంలో తన ఇంటిని చూసిన అనంతరం ఈ వ్యాఖ్య చేశారు.

“ఇక ఇక్కడ జీవించాలనే విశ్వాసం నాకు లేదు. ప్రభుత్వ హాస్టళ్లలో లేదా అద్దెకు ఉంటున్న ఈ ప్రాంతంలోని చాలా మంది ప్రజలు ఇదే చెబుతున్నారు. ప్రభుత్వం మాకు సాయం చేస్తుందని మేము ఆశిస్తున్నాము,” అన్నారాయన.

ముండక్కైకి చెందిన గూడ్స్ ఆటోడ్రైవర్ యూనిస్ మాట్లాడుతూ..హర్డ్ వేర్ దుకాణలో నిల్వ ఉంచిన 300 సిమెంట్ బస్తాలు, కొన్ని ఆస్బస్టాస్ షీట్లు బురదలో కొట్టుకుపోవడంతో ఆందోళన చెందుతున్నారు.

"షాప్‌తో పాటు బస్తాలన్నీ కొట్టుకుపోయాయి. నా కుటుంబాన్ని పోషించుకోవడానికి నేను ఇటీవలే నా ఆదాయానికి అనుబంధంగా సిమెంట్ వ్యాపారం ప్రారంభించాను. నేను పరిహారం కోసం ప్రభుత్వానికి దరఖాస్తు చేసాను. వారి సాయం కోసం వేచి చూస్తున్నాను " అన్నాడు.

"నేను ఎప్పటికీ అక్కడికి తిరిగి వెళ్లనవసరం లేదని నేను ఆశిస్తున్నాను. నేను అక్కడ నివసించలేను. నేను వెల్లర్మలలోని నా పాఠశాలకు వెళ్లి నా విద్యార్థులతో కలిసి ఉండటానికి బాగున్న ప్రజా రవాణాను పొందాలని నేను కోరుకుంటున్నాను" అని ఆమె చెప్పింది.

చూరల్‌మలలోని అద్దె ఇంట్లో నెలకు ₹3,000 చెల్లించే రోజువారీ కూలీ ఆరిఫ్, ఉద్యోగం, కొత్త ఇంటి కోసం తాను ఆందోళన చెందుతున్నానని చెప్పాడు.

"నా కుటుంబానికి ప్రభుత్వం నుంచి రోజుకు ₹600 సహాయం అందుతుంది. నేను కొండచరియలు విరిగిపడటంతో నా ఆధార్, రేషన్ కార్డులను పోగొట్టుకున్నాను, కానీ ప్రత్యేక శిబిరంలో వాటి నకిలీలను పొందాను. నేను సంఘటన జరిగిన ప్రదేశం తరువాత శాశ్వత ఇంట్లో స్థిరపడాలనుకుంటున్నాను" అని ఆరిఫ్ చెప్పారు. ఉద్యోగం వెతుక్కుంటూ తమిళనాడుకు వెళ్లే సమయంలో రోజుల తరబడి విడిచిపెట్టిన తన కుటుంబం పట్ల ఆందోళన వ్యక్తం చేశారు.

“ఇక్కడ ప్రజలు వివిధ సమస్యలతో పోరాడుతున్నారు. ప్రభుత్వం వారికి సహాయం చేసింది, అయితే వారి జీవితాలను సాధారణ స్థితికి తీసుకురావడానికి మరింత చేయవలసి ఉంది, ” అని పునరావాస శిబిరంలోని ఒక వాలంటీర్ చెప్పారు.

తీరాలు, కొండ ప్రాంతాలలో పెళుసుగా ఉండే జీవావరణ శాస్త్రాన్ని కలిగి ఉన్న రాష్ట్రం ఇప్పటివరకు ఎదుర్కొన్న అత్యంత ఘోరమైన విపత్తు తర్వాత 200 మందికి పైగా ప్రాణాలు కోల్పోయారు.